4/17/2009

A lingua das bolboretas


A historia dunha infancia nun entorno rural case idílico sobre a que se cerne a sombra do alzamento contra a II República. Unha reflexión aceirada sobre o funesto destino ao que se viron enfrontados tanto os represaliados coma os superviventes do alzamento fascista do 36. Está baseada nos contos "A lingua das bolboretas", "Carmiña" e "Un saxo na néboa" , extraídos do libro "Que me queres, amor?" de Manolo Rivas

13 comentarios:

Anónimo dijo...

TANIA ARIAS

Non me gustou nada porque me parece moi antiga,a parte as cousas que facían son de nenos anque bueno cando se poñen a facer sexo na palleira gustoume a dios.

Anónimo dijo...

lorena cabanas 3ºB


Recomendo esta pelicula porque é realmente bonita.
Ten una mensaxe que non me gusta moito pero a idea xeral esta ben.
Dame pena a familia xa que ten que ocultar a sua verdadeira forma de pensar.
Estou moi de acordo cos pensamentos do profesor.
O que mais me chamou a atención foi o porqué do título,e moi interesante e moi curioso.
Para min e unha das mellores películas galegas

Anónimo dijo...

MIRIAM CEA OTERO 3ºA
A min esta peli ni me gustou nin me desagradou,o unico que me pareceu triste e a inxustiza porque o rapaz da peli insulta ao seu profesor, ao que queria tanto.
Tamen me parece unha inxustiza que a familia non poida decir o que pensa.Eu tamen estou de acordo cos pensamentos do profesor,pareceme un home intelixente pa época na que está.O mensaxe da peli foi o que me gustou pero a peli en si, non moito.

Anónimo dijo...

cristina conde
recomendo esta pelicula porque inda que é antiga esta moi ben. O que mais me chamou a atención foi o titulo.Tamen me gustou o final inda que fora moi triste.A parte que mais me gustou foi cando o profesor e o neno estaban nun prado cazando mariposas e o neno escapou para ir bañarse ao río coa rapaza que lle gustaba, e a parte que menos me gustou foi o final como xa dixen antes porque me pareceu moi triste e pensei que ía ter outro final un pouco mais feliz.

Anónimo dijo...

Analía Ramos Regueiro 3ºB

Esta pelicula pareceume bonita ainda que é un pouco antiga.Conta a historia de Pardal un neno que empeza a escola con un pouco de medo pero logo xa se vai sentindo mellor.O que menos me gusta foi o final porque
e un final un pouco triste.

Anónimo dijo...

Encantoume o conto de libro e teño ganas de ver a peli..a ver se este verán animome..ou saco tempo..

Anónimo dijo...

a ver se este veran animome???
e ti falas galego??
sera a ver se este veran me animo!!!

Rottem Fruit dijo...

xa discriminando..eu falo o que quero lyd..

Anónimo dijo...

Esta película é fantastica. O mensaxe que trata de expresar é unha realidade do pasado que ninguen quere ver pero que está ahí. Recomendale, a quen non lle gustara non ten perdon...

Anónimo dijo...

esta pelicula gustoume moito, recomendolla a todo o mundo.

Danos unha vista da sociedade galega a comezos da guerra civil pañola.

A escea que mais me gustou foi a escea final porque me pareceu moi emotiva, xa que nos mostra o duro que tiña que ser loitar polas ideas snesa epoca tan dificil.

xisela

Anónimo dijo...

esta pelicula gustoume moito, recomendolla a todo o mundo.

Danos unha vista da sociedade galega a comezos da guerra civil pañola.

A escea que mais me gustou foi a escea final porque me pareceu moi emotiva, xa que nos mostra o duro que tiña que ser loitar polas ideas snesa epoca tan dificil.

xisela

Anónimo dijo...

ANGELA GUNTIN ZAVALETA 3 ESO A

A min personalmente no me gustou moito esta pelicula porque e bastante triste e a emocion que transmite Pardal o final e moi forte e chegoume o alma.
Hai otra parte que me gustou moito que cando estan nunha festa e un rapaz da orquestra ve a rapaza que lle gusta e tocalle unha peza coa trompeta pero non a logra terminar porque o pai da rapaza a obliga marchar.
Hai unha frase que dixo o profesor e chamoume moito a atencion que é:
A cama, o espello,o corazon... todo queda valeiro. Non sei a que se refiria pero gustoume moito.

Unknown dijo...

Esta pelicula é preciosa,gustoume moito,ademais aprendese un montón a través dela.Mostranos a época xusto antes da Guerra Civil.
Estou de acordo con Xisela de que a escena do final é sen dúbida a máis bonita.