
Frank Capra, emigrante italiano, nado en Sicilia, é considerado por moitos críticos como realizador de bos filmes, pero un pouco “edulcorados”, con un “happy end” que simbolizaría o agradecemento do bo emigrante á “terra prometida”. É certo que as películas de Capra “acaban ben”, e resaltan os valores da bondade e liberdade , pero isto non quere dicir que a vida de Capra fose un “camiño de rosas”, nin que sempre se atopase cos seus encomiables personaxes de ficción na vida real.
Non. A vida é dura, tamén en América e de certo que o foi para o autor de “Qué bello es vivir”. En Caballero sin espada (rodada en 1939, en que a meirande parte de Europa sucumbía ós totalitarismos) o chamado “soño americano” está patente como nunca, na loubanza das institucións políticas. Porque Capra entende que, con todas as limitacións de calquer sistema democrático, o parlamento e a liberdade de prensa serven, para que cualquer descoñecido e insignificante “Smith” poida facer realidade ese soño universal que os homes de ben ansían desde sempre: que todos os seres humanos sexan iguais ante a lei e teñan dereito a reivindicar xustiza, indepedentemente do seu sexo, condición social, raza, crenza ou ideoloxía. De non se respetar este dereito, estaríamos nun réxime totalitario.
En canto a si existen na vida real eses personaxes típicos das suas películas, con coraxe, desinterese e altruismo …..qué dicir?. Cada cal que faga a súa conta….. e o máis probable é que resulte pouco alentadora….Pero, como as meigas, habelos, hainos. Están misturados co resto da xente, non teñen ningunha etiqueta que os identifique, pero…..están cando teñen que estar. En realidade tod@s podemos nos converter nun personaxe de Frank Capra cando perdemos o medo ao soberbio, á persoa que sabemos que abusa, ao manipulador, ao totalitario, e cando, por diante dos nosos intereses, antepoñemos o sentido da dignidade e da xustiza .
Gracias, Frank Capra, por nos deixar estas películas que nos lembran que nunca podemos baixar a garda ante esas persoas con atractiva máscara, pero que agochan tras dela unha faciana indigna. Que non nos enganen e que @s saibamos descubrir a tempo!!. Disfrutade da película e feliz verán !!
FICHA CINEMATOGRÁFICA
Mr. Smith Goes to Washington
Título
El señor Smith va a Washington / Caballero sin espada
Ficha técnica
Dirección
Frank Capra
Producción
Frank Capra
Guión
Historia:Lewis R. FosterGuión:Sidney Buchman
Música
Dimitri Tiomkin
Fotografía
Joseph Walker
Montaje
Al ClarkGene Havlick
Reparto
Jean ArthurJames StewartClaude RainsEdward ArnoldGuy KibbeeCharles LaneThomas Mitchell
Datos y cifras
País(es)
Estados Unidos
Año
1939
Duración
129 minutos
Compañías
Productora
Columbia Pictures
8 comentarios:
En realidade o mundo non pode funcionar sen os personaxes de Frank Capra: esta é a explicación de que o mundo estea como está
Noraboa pola elección da película.Nesta como en ningunha outra vense os valores da verdadeira democracia, á que sempre hai que aspirar, desbotando "as imitacións" ou caricaturas da mesma.
Ai filliña!; personaxes de Frank Capra; pois non pides ti nada...Os personaxes así.....son DE CINE!!
Se entiende que el personaje de J. Stewart sea como es: su padre era abogado de pleitos pobres...
La película de Capra es cualquier cosa menos edulcorada, blanda o sensiblera; muy al contrario. La película ensalza los valores esenciales de una democracia, que no solo se sustentan en el consenso sino también en una BASE ÉTICA IRENUNCIABLE.Y como recuerda la reseña,la película es del año 1939.El propio James Stewart estaría, dos años más tarde luchando contra el fascismo en Europa. No lo olvidemos, no es un dato anecdótico
Feliz Año,Caballero sin espada.Eres una realidad palpable de lo que fue y de lo que es.
Más vale pena en el rostro que mancha en el corazón.Ánimo,Smith
Good Bay Mr. Smhith!!
Publicar un comentario